W praktyce atonalność kompozycji jest względna, gdyż utwór atonalny może zawierać fragmentaryczne pasaże, w których zdają się istnieć centra tonalne. Cykl pieśni Schoenberga Pierrot Lunaire (1912) i opera Albana Berga Wozzeck (1925) to typowe przykłady dzieł atonalnych.
- Czym jest pieśń atonalna?
- Czy jazzowa muzyka atonalna??
- Do czego służy muzyka atonalna??
- Kim byli kluczowi kompozytorzy muzyki atonalnej??
Czym jest pieśń atonalna?
Atonalność to stan muzyki, w którym konstrukty muzyczne nie „żyją” w ramach określonej tonacji, skali lub trybu. Dla niewtajemniczonego słuchacza muzyka atonalna może brzmieć jak chaotyczny, przypadkowy hałas. Jednak atonalność jest jednym z najważniejszych ruchów w muzyce XX wieku.
Czy jazzowa muzyka atonalna??
Ponieważ nie było akordów do naśladowania, Free Jazz (w większości) był atonalny; oznacza to, że muzyka nie była oparta na „systemie tonalnym”, jak większość innych rodzajów muzyki (pop, rock, inne style jazzu, muzyka klasyczna itp.). Ze względu na atonalny charakter free jazzu, wielu uważa tę muzykę za niezwykłą i trudną do słuchania.
Do czego służy muzyka atonalna??
W odpowiedzi na tę frustrację niektórzy kompozytorzy postanowili wyrzucić wszystkie zasady muzyki tonalnej i wymyślili coś, co nazwali muzyką atonalną. Pozwoliło im to oderwać się od wszelkich zasad standardowej, opartej na klawiszach muzyki i eksperymentować z nowymi dźwiękami.
Kim byli kluczowi kompozytorzy muzyki atonalnej??
Ten styl komponowania najbardziej kojarzy się z grupą kompozytorów, której figurantem był Arnold Schoenberg, a do której należeli także wpływowi kompozytorzy Anton Webern i Alban Berg.