Fuga dysocjacyjna (fuga psychogenna lub stan fugi) przedstawia się jako nagła, nieoczekiwana podróż z dala od domu z niemożnością przypomnienia sobie części lub całości swojej przeszłości. Początek jest nagły, zwykle po silnych stresorach psychospołecznych.
- Co powoduje stan fugi?
- Jak człowiek zmienia się w stanie fugi??
- Jak powszechna jest fuga?
- Kogo dotyczy fuga dysocjacyjna?
Co powoduje stan fugi?
Powoduje. Początek stanu fugi dysocjacyjnej jest zwykle nagły i następuje po traumatycznym lub bardzo stresującym zdarzeniu. Fugi dysocjacyjne kojarzą się z trudnymi wydarzeniami, takimi jak klęski żywiołowe i wojny, a także z poważnymi problemami małżeńskimi lub finansowymi, nadużywaniem alkoholu, depresją i historią znęcania się nad dziećmi.
Jak człowiek zmienia się w stanie fugi??
Słowo fuga pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego „lot." Osoby z fugą dysocjacyjną chwilowo tracą poczucie tożsamości osobistej i impulsywnie wędrują lub oddalają się od swoich domów lub miejsc pracy. Często są zdezorientowani, kim są i mogą nawet tworzyć nowe tożsamości.
Jak powszechna jest fuga?
Fuga dysocjacyjna jest rzadkim zaburzeniem, a dostępne dane wskazują na występowanie 0.2% w populacji ogólnej [2,5]. Początek często występuje w okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości [6]. Początek jest zwykle nagły [3] i często związany z traumatycznymi lub stresującymi wydarzeniami życiowymi [2,4,6].
Kogo dotyczy fuga dysocjacyjna?
Częstość występowania fugi dysocjacyjnej szacuje się na 0.2% populacji ogólnej. Istnieją jednak konkretne populacje nieproporcjonalnie dotknięte tym zaburzeniem, w tym weterani wojenni i osoby, które przeżyły klęski żywiołowe. Dorośli chorują częściej niż dzieci.