Najczęściej progresja omnibusowa służy do przedłużania dominującej harmonii, ale może być również używana jako środek do modulowania w odległych tonacjach. Przykład 1 pokazuje przedłużenie akordu dominującej septymy poprzez wymianę głosów między tonem prowadzącym (w sopranie) a prymą akordu (w basie).