Przykłady Pikardii Trzeciej w muzyce fortepianowej:
- J.S. Bach: Preludium c-moll BWV 847. ...
- J.S. Bach: Nun komm, der Heiden Heiland, BWV 659. ...
- Schubert: Sonata fortepianowa f-moll D 571. ...
- Chopin: Nokturn nr.
- Dlaczego Pikardia jest trzecia używana??
- Jak zrobić trzecią Pikardię??
- Co jest przeciwieństwem trzeciej pikardii??
Dlaczego Pikardia jest trzecia używana??
Czym więc jest trzecia pikardia?? Tercja pikardy to kadencja używana na końcu tonacji molowej, w której zamiast tego przechodzi w durowy akord toniczny. Osiąga się to poprzez podniesienie trzeciej nuty akordu o półton. Trzecia Pikardia jest powszechnie używana w muzyce epoki baroku i renesansu.
Jak zrobić trzecią Pikardię??
Pikardia tercja (lub Tierce de Picardie) to miejsce, w którym akord durowy jest zapisywany jako ostatni akord utworu, który w większości był w tonacji molowej. Osiąga się to w bardzo prosty sposób, podnosząc tercję molową oczekiwanego akordu molowego o pół tonu, aby utworzyć tercję durową.
Co jest przeciwieństwem trzeciej pikardii??
Odwrócona Pikardia Trzecia
„Odwrócona” tercja pikardyjska, w której oczekiwany akord durowy jest zastąpiony przez jego odpowiednik molowy, prawie nigdy nie jest używana na końcu utworu - przykładem tej rzadkości jest charakterystyczny utwór Mendelssohna op.