Rozdzielczość w zachodniej teorii muzyki tonalnej to przejście nuty lub akordu z dysonansu (dźwięk niestabilny) do konsonansu (bardziej ostatecznego lub stabilniejszego brzmienia). Dysonans, rozdzielczość i napięcie mogą być wykorzystane do wzbudzenia zainteresowania muzycznego.
- Czym jest napięcie i rozdzielczość w muzyce?
- Co oznacza rozwiązywanie akordu?
- Czym jest zwodnicza rozdzielczość w muzyce?
Czym jest napięcie i rozdzielczość w muzyce?
„Tension and release” odnosi się do narastania muzycznej intensywności, która ostatecznie rozpuszcza się i relaksuje. Dla słuchacza chwila niepokoju w muzyce stwarza oczekiwanie na jej rozwiązanie i oczekiwanie na rozwiązanie dramatu. Napięcie i zwolnienie sprawiają, że muzyka idzie do przodu.
Co oznacza rozwiązywanie akordu?
Mówiąc najprościej, rozwiązywanie akordów polega na sprowadzeniu podróży akordów (progresja akordów) „do domu”, zwykle z powrotem do miejsca, w którym rozpocząłeś progresję. Często określa się to mianem kadencji. Rozdzielczość to jedna z funkcji, która nadaje utworom poczucie celu i znaczenia.
Czym jest zwodnicza rozdzielczość w muzyce?
Zwodnicze rozwiązanie ma miejsce, gdy akord dominujący nie rozwiązuje się w swojej tonice. Na przykład akord G7 jest piątym stopniem (V7) C (dominantem C), więc nasze ucho oczekuje, że rozwiąże się w C. Gdyby po G7 zagrano akord inny niż C, mielibyśmy zwodniczą rozdzielczość, czyli byłaby niespodzianką dla naszego ucha!