Nie. Trzecia tercja pikardyjska wynika z preferencji tercji wielkich nad tercjami małymi w końcowym brzmieniu utworu. Przez dłuższy czas nie używano żadnej trzeciej jakiejkolwiek części, więc otwarte piąte były powszechne.
- Czym jest Pikardia trzecia w muzyce??
- Dlaczego wynaleziono trzecią Pikardię??
- Jak korzystać z Pikardii 3??
- Co jest przeciwieństwem trzeciej pikardii??
Czym jest Pikardia trzecia w muzyce??
Pikardia Trzecia, Pikardia Cadence lub Tierce de Picardie w języku francuskim, to akord durowy na końcu utworu lub sekcji muzyki w tonacji molowej. Osiąga się to poprzez podniesienie trzeciej z oczekiwanej triady molowej o półton.
Dlaczego wynaleziono trzecią Pikardię??
Jako urządzenie harmoniczne Trzecia Pikardia została wprowadzona po raz pierwszy w epoce renesansu, czyli w latach 1400-1600. W tamtych czasach często uważano, że tonacja durowa i akordy durowe są bardziej „poprawne”, stabilne i współbrzmiące niż akordy molowe, więc publiczność i muzycy oczekiwali, że muzyka zakończy się w ten sposób.
Jak korzystać z Pikardii 3??
Pikardia tercja (lub Tierce de Picardie) to miejsce, w którym akord durowy jest zapisywany jako ostatni akord utworu, który w większości był w tonacji molowej. Osiąga się to w bardzo prosty sposób, podnosząc tercję molową oczekiwanego akordu molowego o pół tonu, aby utworzyć tercję durową.
Co jest przeciwieństwem trzeciej pikardii??
Odwrócona Pikardia Trzecia
„Odwrócona” tercja pikardyjska, w której oczekiwany akord durowy jest zastąpiony przez jego odpowiednik molowy, prawie nigdy nie jest używana na końcu utworu - przykładem tej rzadkości jest charakterystyczny utwór Mendelssohna op.